ยิ่งกว่านั้น คณะกรรมาธิการแอฟริกาว่าด้วยสิทธิมนุษยชนและสิทธิมนุษยชนได้ออกคำตัดสินประณามกฎหมายที่จำกัดการมีส่วนร่วมทางการเมืองหรือการส่งต่อสัญชาติให้กับเด็กตามประเภทของสัญชาติที่แต่ละคนได้รับ (พฤษภาคม 2552 เนติบัณฑิตยสภาอเมริกัน)ใช่ แน่นอน นายรูฟัส เอส. เบอร์รี่ที่ 2 ปริญญาโทสาขาบริหารธุรกิจ ได้รับการกล่าวอย่างตรงไปตรงมาเมื่อเขาพูดพาดพิงในบทความของเขาว่า “เมื่อเดือนมกราคม 2018 ในฐานะประธานาธิบดีที่ได้รับเลือกของสาธารณรัฐไลบีเรีย บุคคลนั้นควรมุ่งมั่นที่จะใช้มุขตลกของคฤหาสน์ผู้บริหาร เพื่อนำไปสู่การอภิปรายระดับชาติเกี่ยวกับความสำคัญของสองสัญชาติ
พี่น้องของเราหลายคนที่
ได้รับสัญชาติต่างชาติหวังว่าฝ่ายนิติบัญญัติของเราจะเปลี่ยนแปลงกฎหมายทันทีเพื่อให้พวกเขามีส่วนร่วมในการเลือกตั้งของเราอย่างเต็มที่ และถือเป็นพลเมืองของสาธารณรัฐโดยสมบูรณ์” (21 กุมภาพันธ์ 2017, ผู้สังเกตการณ์รายวันไลบีเรีย ).
ประธานาธิบดี Leopold Senghor ของเซเนกัลกล่าวถูกต้องเมื่อกล่าวไว้ในปี 1960 ว่า “ในการสร้างชาติ สร้างอารยธรรมใหม่ซึ่งสามารถอ้างว่าดำรงอยู่ได้เพราะมันมีมนุษยธรรม เราจะต้องพยายามไม่เพียงแค่ใช้เหตุผลที่รู้แจ้งเท่านั้น แต่ยังต้องใช้จินตนาการที่มีพลวัตด้วย ”
การใช้เชื้อชาติในการเลือกตั้งไม่ใช่เรื่องแปลกในประวัติศาสตร์การเมืองของไลบีเรีย ตัวอย่างเช่น อดีตประธานาธิบดีไลบีเรีย William VS Tubman และผู้สืบทอดตำแหน่งของเขา William Tolbert, Jr. ใช้เครื่องประดับของชนเผ่าเพื่อผลประโยชน์ส่วนบุคคลและการเมืองตามลำดับ
ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีในไลบีเรียในปี 2560 ชาติพันธุ์ การเมืองของชนเผ่า และอัตลักษณ์พื้นเมืองเป็นข้อได้เปรียบ ดังนั้นผู้สมัครบางคนจึงใช้พวกเขาเพื่อชนะการเลือกตั้ง
เพื่อให้เข้าใจถึงพลวัตข้างต้น มีความจำเป็นที่จะต้องหารือเกี่ยวกับภูมิหลังทางประวัติศาสตร์และการเมืองของไลบีเรียก่อน พื้นหลัง ไลบีเรียก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2365 โดย American Colonization Society (ACS) ซึ่งเป็นองค์กรการกุศลที่ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2360 ในสหรัฐอเมริกาเพื่อส่งอดีตทาสผิวดำกลับไปยังแอฟริกา ACS ส่งอดีตทาสไปยังไลบีเรียตั้งแต่ปี 1822 ถึง 1840 นอกจากนี้ยังส่งทาสแอฟริกันที่ถูกจับคืนไปยังไลบีเรียในช่วงต้นทศวรรษ 1800
แม้ว่าการตั้งถิ่นฐานของพวกเขา
จะช่วยหยุดการค้าทาสในไลบีเรียและช่วยในการแก้ไขข้อพิพาทของชนเผ่า แต่ก็สร้างความแตกแยกทางสังคมและลำดับชั้นที่ประกอบด้วยสามระดับ: ที่ด้านบนสุดคืออเมริกา-ไลบีเรียที่ตั้งชื่อตนเองว่าอดีตทาสชาวอเมริกันผิวดำ ตามมาด้วย โดยชาวคองโก ทาสที่ถูกจับกุม ชาวพื้นเมืองที่พวกเขาพบบนบกอยู่ที่ด้านล่าง การแบ่งชั้นทางสังคมในหลาย ๆ ด้านนี้ยังคงดำเนินต่อไปในประเทศ
ในไลบีเรีย ผู้ตั้งถิ่นฐานชาวอเมริกันถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มตามเส้นสี ผู้ตั้งถิ่นฐานผิวสีอ่อน พวกมูลัตโต เป็นลูกของนายทาส ในอเมริการวมถึงทาสในบ้านด้วย พวกเขาเข้าควบคุมการปกครองของอาณานิคมไลบีเรียและต่อมาเป็นประเทศใหม่ ต้องขอบคุณ ACS
ผู้ตั้งถิ่นฐานผิวคล้ำซึ่งทำงานเป็นทาสในไร่นาในสหรัฐฯ ประกอบอาชีพค้าขายและเดินเรือในไลบีเรีย ในตอนแรกพวกเขาถูกกันออกจากการเป็นผู้นำของประเทศใหม่ น้อยกว่า 10% ของผู้ตั้งถิ่นฐานในอเมริกา-ไลบีเรียมีความรู้ ตามการศึกษาการย้ายถิ่นฐานของ Tom Shicks เปอร์เซ็นต์ส่วนใหญ่ประกอบด้วยมูลัตโต เปอร์เซ็นต์ยอดคงเหลือไม่ได้รับการศึกษา
ในทางกลับกัน คองโกเป็นชาวแอฟริกันล้วน ซึ่งไม่ใช่ผู้ที่พูดภาษาอังกฤษจากสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนเจอร์-คองโก ซึ่งรวมถึงไนจีเรีย ไนเจอร์ เบนิน และคองโก พวกเขาถูกจับอีกครั้งจากเรือทาสที่เดินทางไปยังเวสต์อินดีส
Credit : สล็อตเว็บตรง
